محمد حسین قودجانی اشنی (در بعضی متون محمد حسين اشنی قودجانی) فرزند ملا محمد قودجانی، است که در حدود سال ۱۲۸۵ (هجری قمری) در قودجان گلپایگان(در گذشته احتمالا قودجان جزو گلپایگان بود است) متولد شد.

بقیه موضوع در ادامه مطلب

زندگی
آرامگاه محمد حسين قودجانی اشنی و پسرش

وی که در یک خانوادۀ روحانی به دنیا آمده بود، مانند پدر و پدربزرگش به تحصیل در حوزه دین و عرفان پرداخت و در این زمینه شاگردان مشهوری داشته‌اند.
حوزه علمیه اصفهان

او که آوازه حوزه‏ علمیه اصفهان و پیشینه کهن آن را بارها شنیده بود راهی اصفهان شد و از محضر رجال علمی و دانشمندان نامی این شهر بهره‏‌های فراوان برد.
حوزه علمیه نجف

و بعد از کسب علم در اصفهان، راهی عتبات عالیات و نجف اشرف شد و با نظرات و دیدگاه‏های فقها و دانشمندان آن دیار نیز آشنا گشت.
ورودی تکيه کلباسی
آرامگاه محمد حسين اشنی در تکيه کلباسی
هجرت به قودجان و اشن

محمدحسین قودجانی پس از بازگشت از نجف، به خواهش یار و دوست صمیمی‏ اش مرحوم بروجردی راهی روستای اشن در شمال غربی نجف‏ آباد شد تا به تبلیغ و ترویج احکام آیین اسلام بپردازد. ایشان سالیان سال در قریه‏ ی اشن سکونت اختیار می‏ کند و از همین رو به «أشنی» نیز شهرت می‏ یابد.
بازگشت به اصفهان

سرانجام در ده سال آخر عمر خود، به اصرار برخی از علما به اصفهان بازگشت و در مدرسه درب ‏کوشک، به تدریس خارج فقه و اصول پرداخت.
فوت

محمدحسین قودجانی در ۲۴ رمضان سال ۱۳۷۵ (قمری) جهان فانی را بدرود گفت و در داخل بقعه‏ ی استادش میرزا ابوالمعالی کلباسی مدفون گردید.
فرزندان

نورالدین، جلال، فاطمه، مهدی و خانم تاج فرزندان او بودند
اساتید

اساتید و هم مباحثه‌ای‌های ایشان به دو بخش تقسیم می‌شود:
اساتید اصفهان

    ابوالمعالی کرباسی
    سید محمدتقی مدرس
    سید محمدباقر درچه‌ای
    آقانجفی
    جهانگیرخان قشقایی
    آحوند کاشی

اساتید نجف

    آخوند خراسانی
    سید محمدکاظم یزدی طباطبایی
    شیخ الشریعه اصفهانی

دوستان و معاصران

از معاصران، دوستان و یاران نزدیک ایشان می‌توان به سید حسین طباطبایی بروجردی و حاج آقا رحیم ارباب اشاره کرد. آنها در دروس اساتیدی مانند میرزا ابوالمعالی کلباسی، سید محمدباقر درچه‌ای، سید محمد تقی مدرس و دیگر اساتید وقت اصفهان، با یکدیگر آشنا شده و تا آخر عمر با یکدیگر مراوده و مکاتبه داشته‌اند.
شاگردان

از معروفترین شاگردان او می‌توان به نورالدین اشنی، سید حسن مدرس اصفهانی اشاره کرد.
مدرس نقل کرده‌است:  <<درس ایشان عمیق و تحقیقی بود و افاضل وقت در درس معظم له شرکت می‌کردند.>>
ویژگی‌های اخلاقی، روحی و علمی
   
سخنرانی محمدحسین اشنی
فهرست
قسمتی از مجلس وعظ ایشان در خصوص اصول
آیا مشکلی با شنیدن این پرونده دارید؟ راهنمای رسانه را ببینید.

    مرحوم مدرس بارها از مراتب علمی و فضایل اخلاقی محمدحسین اشنی سخن می‌گفت و سلامت نفس و پاکی روح او را می‌ستود.

        حاج شیخ محمد حسین قودجانی اشنی فقیهی پرهیزکار، عالمی عابد و زاهد و مجتهدی بزرگ بود و زهد و وارستگی او زبانزد همگان بود و خواص، علما و بزرگان اصفهان به وی ارادت می‌ورزیدند.

   
    به ویژه مرحوم حاج آقا رحیم ارباب که تقوی و خدا ترسی ایشان و اعراض او از هوای نفسانی را بسیار می‌ستود.
    ایشان مهارت بسزایی در فقه و اصول داشت و بعضی از علما وی را اعلم فقهای اصفهان و مجتهد طراز اول شهر می‌دانستند.

مرحوم شیخ صدر کوهپایی به فقاهت ایشان معتقد بود.

    مرحوم استاد سید مصلح الدین مهدوی از ایشان به : ((علامه فقیه، عالم عامل، مجتهد کامل و جامع المعقول و المنقول)) تعبیر نموده‌است.

قودجانی با اینکه از علمای طراز اول اصفهان بود و محل عنایت و توجه خاص زعیم بروجردی داشت، امّا به خاطر سال‏ ها گوشه ‏گیری و انزوا و نیز بواسطه ‏ی اینکه امام جماعت نبود، اغلب مردم او را نمی‌‏شناختند و جز خواص، کسی با او مراوده نداشت.
وفات و مدفن
سنگ قبر محمد حسين قودجانی اشنی

حاج شیخ محمد حسین اشنی در ساعت ۳ بعد از ظهر یکشنبه ۲۴ رمضان سال ۱۳۷۵ (قمری) جهان فانی را به درود گفت و فردایش در داخل بقعه‏ ی استادش میرزا ابوالمعالی کلباسی مدفون گردید.
گفته می‌شود روز وفات وی در اصفهان غوغایی بر پا بود و مراسم تشییع با شکوهی در تجلیل از مقام شامخ علمی و معنوی این عالم ربانی برگزار شد. آیت الله حاج آقا رحیم ارباب در روز وفات این دوست صمیمی اش، مسجد خود را تعطیل نمود و به جمع تشییع کنندگان پیوست و بر خلاف سنت همیشگی اش عمامه بر سرش نهاد و بر پیکر ایشان نماز خواند.
عبارت زیر بر روی سنگ قبر آن مرحوم نوشته شده‌است:

    هوالحی الذی لا یموت هذا مرقد المرحوم حجة الاسلام و المسلمین استاد العلماء و المجتهدین آیةالله العظمی الحاج شیخ محمد حسین الاشنی نورالله ضریحه المتوفی فی یوم ۲۴ رمضان المبارک سنة ۱۳۷۵ من الهجرة النبویة علی هاجرها السلام